De vakantieperiode is voorbij, de kids zitten alweer een paar weken op school en ook jij bevindt je weer in het bekende ‘kadansje’ van de week. Je merkt dat het weer frisser wordt. Ja, de herfst is officieel begonnen.. 🍂🍄
Hoe kijk jij naar de herfst?
Kijk jij uit naar deze periode? De warme bosrijke kleuren, het gezellig samen zitten bij de haard?
Of is de herfst voor jou de start van (weer) een lange, donkere periode van binnen zitten met een eenzaam gevoel? Steeds meer mensen ervaren dit laatste. En dit zijn niet alleen de ‘singles’ onder ons hoor! Schrik niet, maar onderzocht is dat al meer dan 1 op de 7 mensen mét een partnerrelatie zich eenzaam voelt! En dit getal wordt almaar groter.
7 minuten oprechte aandacht.
Wat opvalt is dat we steeds minder lijken te weten HOE we echte verbinding moeten leggen en onderhouden. We missen de bereidheid, de mogelijkheden en/of de vaardigheden.
Voor een deel ook niet zo gek. Kijk naar de (werk)dagen van jonge ouders/ verzorgers, de thuiswerkers of inwoners van forenzen wijken en industriesteden bijvoorbeeld. Mekaar treffen als partners wordt steeds meer een uitdaging. Ook zien we dat mensen zich vaker terugtrekken uit hun sociale netwerk van bijv. familie, vrienden en kennissen, hier is te weinig tijd voor. Veel partners in liefdesrelaties geven aan zich niet gezien, erkend en gewaardeerd te voelen. Er gaat zoveel energie en tijd op aan allerlei dagelijkse ‘verplichtingen’, dat nog minder dan 7 minuten échte tijd genomen wordt voor partners aan elkaar. WHAT?! Ja, echt waar, 7 minuten oprechte aandacht!
Schaamte en angst.
Bij zo weinig verbinding, ligt het 'gedoe' op de loer. Wanneer er dan iets veranderd of ‘mis gaat’ in de relatie, dan kan de eenzaamheid je hard in het gezicht trappen. Het pijnlijke verlangen zit dagelijks ongrijpbaar naast je op de bank (lekker confronterend) en je steunende, sociale netwerk lijkt ver weg. Echter, is het niet de tijd dat ons parten speelt waardoor we ons niet uitspreken. Vaak zorgen de schaamte en angst ervoor dat we onszelf het moment niet gunnen. Het niet weten HOE houdt de boel gegijzeld, in een soort status quo. Zo verdrietig en zo jammer. En werkelijk niet nodig. Je kunt er namelijk samen of zélfs in je eentje prima mee aan de slag! En het hoeft niet zwaar te zijn, dit kan ook op een luchtige, speelse manier.
Hoe pak ik dit dan aan?
Door te starten met uitreiken. De eerste stap te zetten. Neem je verantwoordelijkheid en je moed ‘onder de arm’ en ga voor beter! Zoek iemand die jou of jullie kan adviseren en begeleiden. Zorg dat je kennis ontwikkeld, vaardigheden leert en jezelf blijft trainen met goede oefeningen. Krijg meer (be)grip over het hoe en waarom in je relatie, zoals:
- > waar komt mijn pijn of angst werkelijk vandaan (en wat kan ik eraan doen),
-> hoe leer ik van een afstandje kijken naar mezelf, mijn partner en onze relatie (uitzoomen),
-> Ben ik bereid om mezelf kwetsbaar op te stellen en uit te spreken? (en wat gebeurt er dan),
-> waar zit onze verbinding, de passie, de humor, de chemie en hoe voelt het om mekaar opnieuw te leren kennen) enz.
Een paar goede gesprekken en jouw bereidheid, kunnen hét verschil maken tussen (weer) een sombere, donkere herfst of tevreden genieten van deze prachtige, kleurrijke periode van het jaar.
Zet ‘em op voor de liefde & zet je hart open!
Met ❤️-te groet, Tiny
Comments